Betavolt مستقر در پکن یک "باتری انرژی اتمی" ساخته است که می تواند به طور خودکار برای نیم قرن بدون شارژ مجدد برق تولید کند.
شرکت باتری سازی چینی Betavolt اعلام کرد که نمونه اولیه تجاری یک باتری هسته ای را ساخته است که می تواند به مدت 50 سال بدون هیچ گونه شارژ مجدد کار کند. این برای خودروهای برقی نیست. اما اشاره به قابلیت های فناوری روی کاغذ خوب است و به نظر خوب می رسد.
Betavolt در بیانیه ای مطبوعاتی گفت: باتری های انرژی اتمی، که باتری های ایزوتوپ هسته ای یا رادیوایزوتوپ نیز نامیده می شوند، از انرژی آزاد شده توسط ایزوتوپ های هسته ای در هنگام فروپاشی استفاده می کنند. این انرژی تابشی پوسیده با استفاده از مبدل های نیمه هادی به انرژی الکتریکی تبدیل می شود.
Betavolt رویکرد منحصر به فردی به این نظریه اساسی در پیش گرفته است. دانشمندان آن از الکترون های ساطع شده توسط یک ماده رادیواکتیو به نام نیکل-63 (Ni-63) برای تولید برق استفاده کردند. آنها از الماس هایی با ضخامت 10 میکرون یا یک پنجم اندازه موی انسان، نیمه هادی ویژه ای ساختند. سپس دانشمندان یک ویفر 2 میکرونی از Ni-63 را بین دو تا از این نیمه هادی ها قرار دادند تا نیرو تولید کنند.
Betalt ادعا کرد که محصول نهایی که BV100 نام دارد، اولین باتری هسته ای جهان خواهد بود. این 100 میکرووات از واحدی کوچکتر از یک سکه سه ولت برق تولید می کند (یک وات برابر با یک میلیون میکرووات).
گزارش ها همچنین نشان می دهد که یک باتری کمی بزرگتر با قابلیت تولید یک وات برق در سال 2025 راه اندازی خواهد شد.
مزایای این فرمول روی کاغذ چشمگیر به نظر می رسد و به همین دلیل برخی از تولیدکنندگان بزرگ باتری لیتیوم یونی باید به این موضوع توجه کنند.
چگالی انرژی باتری هسته ای 10 برابر باتری لیتیومی درجه سوم است و می تواند 3300 مگاوات ساعت را در یک واحد یک گرمی ذخیره کند. این شرکت ادعا کرد که از آنجایی که 50 سال است به طور خودکار برق تولید می کند، مشکلی برای کار روی پروژه جدید وجود ندارد.
اما بیانیه مطبوعاتی چندین سوال را بی پاسخ می گذارد. اولاً، استفاده از آن در خودروهای الکتریکی از نظر تئوری، حداقل در حال حاضر، با چنین مقدار کمی از ظرفیت تولید برق غیرممکن به نظر می رسد. اما آیا این امکان در آینده وجود دارد؟ همچنین، چالش های نظارتی یا تاییدیه های مورد نیاز برای استفاده از باتری های هسته ای در محصولات مصرفی چیست؟
در نهایت، در حالی که پتاولت ادعا می کند این فناوری ایمن است، اما به چگونگی رسیدگی به نگرانی های ایمنی مصرف کننده مرتبط با فناوری هسته ای نمی پردازد.